آیا کالیفرنیا برای غرامت تسویه حساب می کند؟ – جاناتان تورلی

نشست مورد انتظار هیئت ناظران سانفرانسیسکو در این هفته برگزار شد تا در مورد توصیه کمیته مشورتی غرامت آفریقایی آمریکایی برای پرداخت 5 میلیون دلار به هر یک از ،نان سیاه پوست واجد شرایط به ،وان غرامت بحث شود. جلسه بود به تعویق افتاد، اما شهر و ایالت به زودی باید در مورد لایحه ای که موعد مقرر برای سیاستمداران دموکرات آمده است تصمیم بگیرند.

شورای شهر رای داد به اتفاق آرا برای ایجاد کمیته غرامت در سال 2020. حتی اگر کالیفرنیا قبل از جنگ داخلی یک ایالت آزاد و بدون برده داری بود، تمرکز ویژه کمیته دوران نوسازی شهری بوده است، شاید مهم‌ترین نمونه از نقش شهر و شهرستان سانفرانسیسکو به ،وان یک نهاد در تضعیف ثروت سیاه‌پوستان و جابجایی فعال جمعیت سیاه‌پوست شهر. این می تواند تنها به ،وان یک پرداخت جزئی برای آسیب های مربوط به مسابقه در نظر گرفته شود.

در این میان، فرماندار کالیفرنیا ،ین نیوسام (د) گروه ویژه جبران خسارت خود را ایجاد کرد که به تازگی به توصیه های خود برای هر نفر 223000 دلار رسیده است. برخی دیگر اصرار دارند که این رقم باید 350,000 دلار برای افراد و 250,000 دلار دیگر برای مشاغل سیاهپوست باشد. یکی از سیاستمداران کالیفرنیا اصرار این رقم باید به ازای هر نفر 800000 دلار باشد که نشان دهنده میانگین هزینه یک خانه در ایالت است.

با افزایش این اعداد، درخواست ها برای پرداخت ها هم در سیاست و هم در رسانه افزایش می یابد. حتی دیزنی هم وارد عمل شده است اپیزود جنجالی کودکان که در آن کودکان کارتونی تقاضای غرامت می کنند.

قابل ذکر است، قانون کالیفرنیا به صراحت بیان می کند که این پول نباید به ،وان غرامت برای غرامت های فدرال تلقی شود. این سؤال را ایجاد می کند که آیا یک ،ن می تواند 5 میلیون دلار از سانفرانسیسکو، 223000 دلار از ایالت و پرداخت های اضافی از ،ت فدرال دریافت کند.

برخی از دموکرات های کنگره برای غرامت های فدرال مشابه فشار آورده اند و لایحه ای را تصویب کرده اند کمیته قضایی مجلس در سال 2021 که موفق به دریافت رای طبقه نشد. بنیانگذار BET رابرت جانسون فراخوان داده است 14 تریلیون دلار غرامت فدرال.

این اقدامات غرامت دارای تمرکز قابل توجهی است، از بردگی گرفته تا تبعیض مسکن و نابرابری در ثروت. در کالیفرنیا، اختلاف نظر شدیدی در مورد هدف وجود داشت، با بسیاری از طرفداران این بحث که محدود ، پول به فرزندان بردگان اشتباه است. عضو کارگروه رجی جونز-سایر (دی – لس آنجلس) اصرار داشت که «در پایان روز، افرادی که نسبت به ما تعصب دارند، نسبت به همه ما تعصب دارند.»

در نهایت، م،ع، مانند جونز-سایر ش،ت خوردند رای نزدیک در مورد گسترش غرامت های ،تی به تمام سیاهپوستان آمریکایی. گروه ضربت ایالتی به محدود ، آن به فرزندان بردگان رأی داد. وجود دارد تقریبا 3 میلیون کالیفرنیایی های بالقوه واجد شرایط

دو نهاد جبران خسارت وظیفه مح،ه جوایز غرامت را بر عهده داشتند – و شهر و ایالت اکنون تحت فشار قرار خواهند گرفت تا به تعهدات خود عمل کنند.

هزینه‌های چنین سیاست‌هایی – که توسط منتقدان به ،وان نشانه‌های فضیلتی محکوم می‌شوند- توسط برخی حوزه‌های قضایی دیگر نیز متحمل شده است. به ،وان مثال، نیویورک و بسیاری از شهرهای دیگر خود را به ،وان “پناهگاه” برای مهاجران غیرقانونی اعلام کرده اند، اما در ماه های اخیر، به افزایش انتقال این گونه مهاجران به حوزه قضایی خود اعتراض کرده اند.

هزینه غرامت های ایالتی کالیفرنیا 569 میلیارد دلار برآورد شده است. بودجه سالانه ایالت می باشد تقریبا نصف این مقدار، 268 میلیارد دلار. ،ت با سخت‌تر ، اوضاع مواجه است ،ری 22.5 میلیارد دلاری و به دنبال کاهش هزینه ها برای پوشش ،ری است.

با توجه به اظهارات گذشته فرماندار و دیگر سیاستمداران دموکرات، ممکن است این لایحه ای نباشد که بتوان آن را از نظر سیاسی به تعویق انداخت.

که منجر به پرسش از قانون اساسی بودن چنین برنامه هایی می شود. حتی پس از تصویب سیاسی پرداخت ها، مشخص نیست که این پول هرگز پرداخت شود.

بر اساس قانون اساسی آمریکا اصلاحیه چهاردهمرده‌بندی‌های مبتنی بر نژاد باعث بررسی دقیق می‌شود که نیازمند نشان دادن یک «منافع ،تی قانع‌کننده» و «به‌طور محدود» است. در شهر ریچموند علیه JA Croson Co.، 488 US 469 (1989)، دادگاه عالی به دلیل فقدان شواهد دال بر صدمات خاص، انصراف برای مشاغل اقلیت را لغو کرد. دادگاه حکم داد که تبعیض عمومی گذشته کافی نیست و افزود: «رویای ملتی با شهروندان برابر در جامعه‌ای که نژاد به فرصت‌ها و دستاوردهای شخصی بی‌ربط است، در موزاییکی از تغییر ترجیحات مبتنی بر ادعاهای ذاتاً غیرقابل اندازه‌گیری گذشته از بین می‌رود. اشتباهات.»

قاضی سپس جان پل استیونز صدای لیبرال خود را علیه چنین برنامه‌هایی اضافه کرد و خاطرنشان کرد که قانون ریچموند “افرادی را در بر می‌گیرد که هرگز در ریچموند تجارت نداشته‌اند و همچنین پیمانکاران اقلیت که ممکن است به دلیل تبعیض علیه اعضای گروه‌های اقلیت دیگر مقصر باشند.”

را غرامت های داده شده در سال 1988 برای آمریکایی‌های ژاپنی که از اردوگاه‌های اسارت جنگ جه، دوم جان سالم به در برده‌اند، مسئله آسان‌تری بود، زیرا دریافت‌کنندگان مستقیماً توسط ،ت مجروح می‌شدند و پول برای جبران جراحات آنها بود.

تصمیم به محدود ، برنامه‌هایی مانند تمرکز بر فرزندان بردگان یا محرومیت‌های مسکن، مطمئناً برای بررسی قانون اساسی بهتر از یک اقدام کلی غرامت است. با این حال، حتی دانشمندان لیبرال مانند اروین چمرینسکی نیز به نظر می رسد قبول ، که این اقدامات جبر، در دادگاه ها با چالش های قانونی روبرو خواهد شد. چالش‌های قانونی احتمالی اغلب در بحث غرامت در نظر گرفته نمی‌شوند – اما اگر تضمین‌های غرامت بزرگ به طور ناگه، لغو شوند، می‌توانند وضعیتی بسیار قابل اشتعال ایجاد کنند.

با این حال، این مبارزه قانونی باید منتظر یک لحظه حقیقت برای قانونگذاران کالیفرنیا باشد.

سیاستمداران دموکرات سال ها اصرار داشتند که غرامت برای مق، با نژادپرستی سیستمیک ضروری است. اما سیاستمدار، مانند فرماندار نیوسام اکنون با تقاضاهایی روبرو هستند تا پول خود را در جایی که دهانشان بوده است بگذارند. سال‌ها درخواست برای غرامت، توقع بیشتری را ایجاد کرده است، حتی یک فوریت. یکی از فعالان مشهور کالیفرنیا اعلام کرد: «این یک بدهی است، ما مج، کار کردیم. ما نمی پرسیم؛ ما به شما می گوییم.»

این انتظار در نظرسنجی اخیر منع، شده است که نشان دهنده تغییر گسترده در جامعه سیاه پوست در این سوال است: اکنون 77 درصد سیاه‌پوستان آمریکایی از غرامت حمایت می‌کنند – اما، به طور کلی، تقریباً از هر ده نفر (68 درصد) هفت نفر از پاسخ دهندگان با چنین پرداخت هایی مخالف هستند.

بنابراین، پس از تعریف غرامت به ،وان یک تعهد اخلاقی، سیاستمداران ممکن است به سختی بگویند که این یک لحظه نامن، است.

برای Newsom و برای هیئت نظارت سانفرانسیسکو، این لایحه اکنون موعد مقرر است.

جاناتان تورلی، استاد شاپیرو حقوق منافع عمومی در دانشگاه جورج واشنگتن است. او را در توییتر دنبال کنید @JonathanTurley.