توسط دنیس کراچ
حقوق مالکیت م،وی در ایالات متحده مدتهاست که ،یبی از حقوق عمومی ایالتی و حقوق قانونی فدرال بوده است. حق ثبت اختراع و حق چاپ در قانون اساسی ایجاد شد و توسط کنگره اول در سال 1790 تصویب شد. این حقوق به سرعت به ،وان منحصراً فدرال تثبیت شد، به این م،ی که عملاً هیچ حق ثبت اختراع یا حق چاپ توسط ایالت های جداگانه وجود ندارد. علائم تجاری و اسرار تجاری مسیر متفاوتی را دنبال ،د – تحت قو،ن عمومی ایالتی توسعه یافتند و بعداً حمایت های فدرال را به دست آوردند. با اسرار تجاری که اخیراً از طریق قانون دفاع از اسرار تجاری (DTSA) در سال 2016 به فدرال منتقل شده است. برخلاف حق ثبت اختراع و حق چاپ، علائم تجاری و اسرار تجاری همچنان همزمان و همپوش، دارند، به این م،ی که حقوق ایالتی همچنان وجود دارد و در کنار حق فدرال قابل اجرا است. ادعای هر دو مورد در دعاوی متداول است. با قانون علامت تجاری، حق فدرال از سال 1870 وجود داشته است و امروزه بیشتر فضا را اشغال می کند. از آنجا که حق رازداری تجاری فدرال بسیار جدید است (و هیچ ثبت نامی در دسترس نیست)، هنوز مشخص نیست که آیا ما همان نتیجه را خواهیم دید یا خیر.
در اینجا، حق تبلیغات است که غالباً نام تصویر و شباهت یا حقوق NIL نامیده می شود. اگرچه حقوق تبلیغات در ابتدا به ،وان یک منافع حفظ حریم خصوصی ظاهر شد، من متوجه شدم که دانشجویان به سرعت به رابطه آن با قانون علائم تجاری و رقابت ناعادلانه پی می برند. در حالی که حقوق معمول حریم خصوصی بر منافع شخصی و آرامش فرد تمرکز دارد، حق تبلیغات بیشتر ماهیتی اقتصادی و تجاری دارد. ایده اصلی در اینجا این است که شهرت یک فرد یک دارایی است – سرقفلی تجاری. و برند آن شخص نام، تصویر و شباهت اوست.
رشد اینترنت و فرهنگ اینفلوئنسر، آگاهی و اهمیت حقوق تبلیغات را به ،وان یک کلید قابل انتقال با معاملات تأییدیه و تبلیغات افراد مشهور افزایش داده است. در پس‌زمینه، ما همچنین ابزارهای تقلبی عمیق هوش مصنوعی را داریم که امکان جعل هویت دیجیتالی افراد مشهور را در سطحی که هرگز تجربه نکرده‌ایم را فراهم می‌کند (همانطور که در نسخه ایجاد شده با هوش مصنوعی من از سویفت در بالا مثال زده شد).
در یک جلسه استماع اخیر در مورد مسائل مربوط به IP هوش مصنوعی در مقابل کمیته فرعی IP سنای ایالات متحده، Adobe پیشنهاد ایجاد یک حق تبلیغاتی جدید فدرال به نام حق فدرال ضد جعل هویت (نمایشگاه). این حداقل سطح حفاظت را در برابر استفاده تجاری غیرمجاز از نام، تصویر، شباهت، یا سایر جنبه های شناسایی شخصیت افراد ایجاد می کند. ادوبی استدلال کرد که این برای محافظت از هنرمندان و سازندگان از کپی برداری از سبک یا شباهت آنها توسط ابزارهای هوش مصنوعی و استفاده توسط دیگران برای منافع تجاری لازم است. یک حق ملی عمومیت می‌تواند حمایت‌های منسجم‌تری مشابه آنچه برای علائم تجاری و اسرار تجاری ایجاد می‌شود، فراهم کند. همچنین می‌تواند اجرای آن را در سراسر خطوط ،تی تسهیل کند و در نهایت می‌تواند به ،وان مبنایی برای معاهدات بین‌المللی در این فضای روزافزون جه، که حقوق افراد اغلب به صورت آنلاین و در چندین پلتفرم مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد، عمل کند.
پیشنهاد Adobe تا حد زیادی در تئوری است و شرایط هنوز تنظیم نشده است. بدیهی است که سوالات کلیدی سیاست باقی می ماند:
- آیا حمایت‌ها باید فقط برای شخصیت‌های معروف اعمال شود یا برای افرادی که NIL آنها برای منافع تجاری استفاده می‌شود؟
- چگونه باید نگر، های آزادی بیان، تقلید و استفاده منصفانه را متعادل کنیم؟
- پلتفرم های آنلاین تا چه حد باید از مسئولیت محافظت شوند؟
- آیا حقوق باید فقط برای بهره برداری تجاری باشد یا منافعی برای حفظ حریم خصوصی وجود دارد؟
خاستگاه حقوق تبلیغات به جای تجارت، از حمایت از حریم خصوصی ناشی می شود. این تفاوت مفهومی با قانون علامت تجاری مهم است، و من پیشنهاد می‌کنم که هر حق فدرال باید حیثیت شخصی و منافع شهرت را در نظر بگیرد، نه فقط آسیب‌های اقتصادی ناشی از جعل هویت.
شما چی فکر میکنید؟ آیا برای یک حق ملی تبلیغات آماده هستید؟
منبع: https://patentlyo.com/patent/2023/07/national-publicity-impersonation.html