خاموشی در مورد فساد بایدن واقعاً “مطالب در سطح پولیتزر” است – جاناتان تورلی

در زیر ستون من در The Hill در مورد ادامه خاموشی رسانه ها در مورد شواهدی مبنی بر نفوذ و اعمال فساد توسط خانواده بایدن است. پوشش اخیر افشای ده ها شرکت LLC و حساب های بانکی که برای ارسال 10 میلیون دلار به اعضای خانواده بایدن استفاده می شد، نگر، های فزاینده ای را در مورد رسانه ،تی بالفعل در ایالات متحده نشان داد. بر اساس رویکرد فعلی رو،مه‌نگاری، این نیویورک تایمز است که برای یک داستان تب، روسی که اکنون افشا شده است، به جای نیویورک پست برای یک داستان لپ‌تاپ اثبات شده هانتر بایدن، جایزه پولیتزر دریافت می‌کند.

در اینجا ستون است:

این هفته، نماینده بایرون دونالدز (R-Fla.) سعی کرد غیرممکن را انجام دهد. پس از اینکه او و همکارانش ه،ویی از شرکت‌های پوسته LLC و حساب‌هایی را ارائه ،د که تا 10 میلیون دلار به اعضای خانواده بایدن ارسال می‌،د، دونالدز سعی کرد مطبوعات را وادار کند تا به این رسوایی بزرگ فساد نشان دهند. “برای ،، که در مطبوعات هستند، این انتخاب آسان و چیزهای در سطح پولیتزر در اینجا است.” او التماس کرد.

پاسخ تقریباً فوری بود. با وجود نشان دادن نه عضو خانواده بایدن که ادعا می‌شود از چهره‌های فاسد در روم،، چین و سایر کشورها کمک مالی دریافت می‌کنند، جمهوری جدید به سرعت داست، را اجرا کرد با تیتر “جمهوری خواهان در نهایت اعتراف ،د که هیچ مدرک مجرمانه ای در مورد جو بایدن ندارند.”

برای بسیاری از ما، این دنیای ماورایی بود. یک دهه پیش، زم، که معاون رئیس جمهور وقت جو بایدن با محکوم ، فساد در روم، و اوکراین و وعده اقدام ایالات متحده، مبالغ هنگفتی به پسرش سرازیر شد. هانتر بایدن و اعضای مختلف خانواده از جمله نوه های بایدن.

سال گذشته، من ستونی نوشتم که چگونه رسانه‌ها در حال آماده‌سازی یک «انفجار رسوایی» دشوار برای محافظت از بایدن‌ها و خودشان در برابر واکنش‌های منفی افشای این عملیات دستفروشی نفوذ بودند.

درخشش تیم بایدن این بود که در همان ابتدا با مدفون ، داستان لپ‌تاپ به ،وان «اطلاعات غلط روسی» قبل از انتخابات، رسانه‌ها را در این رسوایی سرمایه‌گذاری ،د. این البته نادرست بود، اما دو سال طول کشید تا ا،ر رسانه‌های بزرگ اعتراف کنند که این لپ‌تاپ معتبر است.

اما رسانه‌ها سپس آنچه را که در آن «لپ‌تاپ معتبر» وجود داشت، نادیده گرفتند. صدها ایمیل به جزئیات رفتارهای مجرمانه بالقوه و دستفروشی نفوذ خام در کشورهای خارجی پرداختند.

هنگامی که رسانه‌هایی مانند نیویورک پست این ایمیل‌ها را تایید ،د، رسانه‌ها تاکید ،د که هیچ تاییدی مبنی بر نفوذ پرداخت‌های دستفروشی وجود ندارد و هیچ مدرک روشنی دال بر رفتار مجرمانه وجود ندارد. این خود فساد آشکار را کاملاً نادیده گرفت.

حالا که مجلس دارد منتشر شد تایید در نقل و انتقالات واقعی پول که بسیاری از اعضای خانواده بایدن را به هم مرتبط می کند، رسانه ها اصرار دارند که این رسوایی نیست زیرا هیچ مدرک مستقیمی مبنی بر پرداخت به جو بایدن وجود ندارد.

با کنار گذاشتن این موضوع که این تنها چهارمین ماه از تحقیقات است، درخواست رسانه ها برای پرداخت مستقیم به رئیس جمهور بایدن به طرز خنده داری پوچ است. پرداخت‌ها به خانواده‌اش می‌رفت، اما او مورد نفوذ دستفروشی قرار گرفت.

مجلس نشان داده است که میلیون ها دلار هزینه می شود حداقل نه بایدن مانند سود سهام یک تجارت خانوادگی. به‌،وان منتقد قدیمی نفوذ در میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها، هرگز برابر بایدن‌ها ندیده‌ام.

تمام هدف از دستفروشی استفاده از اعضای خانواده به ،وان سپر مقامات فاسد است. به جای پرداخت مستقیم به یک سیاستمدار که می تواند به ،وان رشوه تلقی شود، می تو،د میلیون ها دلار به همسر یا فرزندان او بدهید.

علاوه بر این، این ایمیل ها شامل ارجاع به جو بایدن کاهش 10 درصدی یک معامله چینی. همچنین به همکاران بایدن هشدار می‌دهد که از نام جو بایدن استفاده نکنند، بلکه از نام‌های رمزی مانند «مرد بزرگ» استفاده کنند. در عین حال از رئیس جمهور و بانوی اول به ،وان بهره مند از دفاتر و دریافت وجه از هانتر یاد می شود.

در واقع، هانتر از این شکایت می کند که پدرش نیمی از همه چیزهایی را که او در حال غرق ، است می برد.

هیچ کدام از اینها مهم نیست. نیویورک تایمز یک قطعه را منتشر کرد ،وان کرد، “گزارش جمهوری خواهان مجلس هیچ مدرکی مبنی بر اشتباه رئیس جمهور بایدن پیدا نمی کند.” این ی،ی کنار گذاشتن شواهد علیه تمام اعضای خانواده اطراف جو بایدن. همچنین نادیده گرفت که سایر شواهد به وضوح بایدن را نشان می دهد دروغ گفت در مورد اینکه خانواده‌اش پول چینی دریافت نمی‌کنند یا اینکه او هرگز از معاملات تجاری پسرش اطلاعی نداشته است.

واقعیت این است که تایمز ممکن است واقعاً برای جایزه پولیتزر دیگری تلاش کند. این رو،مه قبلا برنده جایزه پولیتزر برای داستان تب، روسی شده بود. بعداً مشخص شد که این داستان بر اساس پرونده ای است که توسط کمپین کلینتون تأمین مالی شده و توسط مقامات کلینتون در رسانه ها منتشر شده است. رو،مه نگار برنده جایزه پولیتزر باب وودوارد به یکی از برندگان رو،مه واشنگتن پست هشدار داد که داستان غیر قابل اعتماد بود اما نادیده گرفته شد. کمیته پولیتزر از پس گرفتن جایزه خودداری کرد.

چیزی که دونالدز درک نمی کند این است که گاهی اوقات پولیتزرها اینگونه ساخته می شوند. تقریباً 100 سال پیش، والتر دورانتی، گزارشگر نیویورک تایمز، برنده جایزه پولیتزر برای پوشش خود از اتحاد جماهیر شوروی شد، علیرغم اینکه به ،وان یک خبرنگار عذرخواهی جو استالین. دورانتی از ارائه گزارش در مورد شرایط واقعی از کشتار دسته جمعی تا گرسنگی در “بهشت کارگران” خودداری کرد.

بنابراین، زم، که اتحاد جماهیر شوروی به میزان 10 میلیون اوکراینی از گرسنگی مرده بود، تایمز یک داستان دورانتی را با این ،وان منتشر کرد.روس‌ها گرسنه هستند اما گرسنه نیستند.» او نه تنها اردوگاه‌های کار استالین را که میلیون‌ها نفر را کشتند، چرخاند، بلکه به خبرنگار، که به دنبال کشف حقیقت بودند نیز حمله کرد.

سالها بعد، اوکراین و گروه های مختلف خواستار شدند که جایزه دورانتی لغو شود، اما کمیته اصرار داشت که هیچ “شواهد واضح و قانع کننده ای دال بر فریب عمدی” وجود ندارد.

چیزی که در این هفته بسیار تاثیرگذار است این است که به نظر می‌رسد همه فروشگاه‌ها به جز چند فروشگاه، منتظر دورانتی پولیتزر بعدی هستند.

در بحث تبلیغات مدرن روسیه، محققان شرکت رند آن را توصیف کرد به ،وان داشتن “دو ویژگی متمایز: تعداد زیاد کانال ها و پیام ها و تمایل بی شرمانه برای انتشار حقایق جزئی یا داستان های واقعی.”

آشنا بنظر رسیدن؟

امروز شاهد پدیده بسیار خطرناک تری هستیم. پوشش این هفته تمام نشانه های یک رسانه ،تی را دارد. چرخش ثابت. فقدان تقریباً جه، جزئیات. تمایزات پوچ

این نقطه کور اصلاحیه اول ما است که به استفاده ک،یک از اقتدار ،تی برای اجبار و کنترل رسانه ها می پردازد. این به شرایطی نمی‌پردازد که در آن بیشتر رسانه‌ها خط رسمی خود را با رضایت و نه اجبار حفظ کنند.

رسانه ها به سادگی داستان را نمی بینند. البته همیشه می تواند برای روشنگری به رئیس جمهور نگاه کند. درست قبل از اینکه پسرش از یکی از فاسدترین چهره‌های روم، مبلغی عظیم دریافت کند، بایدن به آن کشور توضیح داد که چرا فساد باید در کانون توجه همه باشد. “فساد یک سرطان است، سرط، که ایمان شهروندان به دموکراسی را می خورد.” او گفت. “فساد فقط شکل دیگری از استبداد است.”

این فقط شرم آور است که هیچ ، نمی خواهد آن را بپوشاند.

جاناتان تورلی، استاد شاپیرو حقوق منافع عمومی در دانشگاه جورج واشنگتن است. او را در توییتر دنبال کنید @JonathanTurley.