رئیس جمهور بایدن اعلامیه دوران ماورایی را صادر می کند - جاناتان تورلی

در زیر ستون من در است Fox.com در آ،ین لحظه رئیس جمهور جو بایدن اعلام کرد که اصلاحیه بیست و هشتم اکنون بخشی از قانون اساسی ایالات متحده است. به نظر می رسد که رئیس جمهور ما اصلاحات مرده را می بیند، اما این بزرگترین چیزی نیست که باید شما را نگران کند.

در اینجا ستون است:

رئیس جمهور جو بایدن می خواهد مردم بدانند که اصلاحات مرده را می بیند. درست قبل از ، مقام، بایدن اعلام کرد که علیرغم اینکه سال ها پیش در فرآیند تصویب از بین رفته است، اصلاحیه 28 دارم.

نه از آن زمان فیلم حس ششم آیا لحظه وحشتناک تری وجود داشته است به تعبیر کول سیر در فیلم، بایدن آنها را در تابوت های قانون اساسی نمی بیند، بلکه آن ها را می بیند: «مانند عادی راه می روند. [amendments]. آنها نمی دانند که مرده اند.» بایدن هم همینطور.

بایدن مدت کوتاهی قبل از ، مقام خود منتظر بود تا با متوهم ترین ،اصر حزب دموکرات به طور یکجانبه اعلام کند که اصلاحیه حقوق برابر اکنون بخشی از قانون اساسی است. سپس این لحظه مس،ه توسط چهره هایی مانند سناتور کریستن گیلیبراند (D.، NY) تقویت شد. شادی و به دروغ به ،ن می گوید که اکنون می توانند به دادگاه مراجعه کنند و اصلاحیه را برای بازگرداندن مواردی مانند حقوق سقط جنین اجرا کنند.

این فانتزی گروهی عجیب با بی،ه زیر آغاز شد:

وی ادامه داد: «با توجه به سوگند و وظیفه ام در قبال قانون اساسی و کشور، آنچه را که معتقدم و سه چهارم ایالت ها تأیید کرده اند، تأیید می کنم: متمم بیست و هشتم قانون کشور است که همه آمریکایی ها را بدون توجه به حقوق و حمایت های برابر قانون تضمین می کند. از جنسشون.»

بایدن بدون نام بردن از آنها از ده ها "کارشناس قانون اساسی" برای حمایت از این ادعای پوچ استناد می کند.

بی،ه لحظه آ،ی بایدن وحشتناک تر از فیلم است، زیرا نه تنها به ،وج از روند قانون اساسی بلکه به واقعیت نیاز دارد. بایدن علیرغم نامزد شدن به ،وان قهرمان دموکراسی، به سادگی این واقعیت را نادیده می گیرد که ERA تصویب نشده است، همانطور که و، دادگستری خودش و بایگ، خود چند هفته پیش به وضوح بیان ،د.

حتی قاضی فقید روث بادر گینزبرگ اصلاحیه را مرده اعلام کرد.

بایگ،، کولین شوگان اخیرا توضیح داد که نه دفتر او و نه کاخ سفید صلاحیت انتشار یکجانبه اصلاحیه یا چشم پوشی از ضرب الاجل برای تصویب را ندارند:

او نوشت: «در سال 2020 و بار دیگر در سال 2022، دفتر مشاور حقوقی و، دادگستری ایالات متحده تأیید کرد که مهلت تصویب تعیین شده توسط کنگره برای ERA معتبر و قابل اجرا است. OLC به این نتیجه رسید که تمدید یا حذف این مهلت مست،م اقدام جدید کنگره یا دادگاه است.

بنابراین، بایگ، ایالات متحده نمی تواند قانوناً اصلاحیه حقوق برابر را منتشر کند. ما به ،وان رهبران آرشیو ملی، از این سوابق قانونی تبعیت خواهیم کرد و از چارچوب قانون اساسی که در آن فعالیت می کنیم، حمایت خواهیم کرد.»

دلیلش هم ساده است. استدلال اصلی کاملاً مضحک است.

همانطور که قبلاً نوشتم، ERA به اندازه دیلینجر مرده است.

آ،ین مهلت برای تصویب ERA برای 22 مارس 1979 تعیین شد - به هفت سال اجازه داد تا سه چهارم ایالت ها یا 38 ایالت تاییدیه لازم را ،ب کنند. موفق به انجام این کار نشد. بدتر از آن، چهار ایالت - نبراسکا، تنسی، آیداهو، کنتاکی - تصویب های قبلی خود را لغو ،د و پنجمین ایالت، داکوتای ج،ی، تصویب خود را در صورت عدم تصویب ERA تا مهلت 1979 منقضی کرد.

کنتاکی همچنین یک مشکل اضافی داشت زیرا وجود داشت معاون فرماندار دموکرات این قط،امه را وتو کرد لغو تصویب زم، که فرماندار خارج از شهر بود. با این حال، ماده پنجم از تصویب قانونگذاران ایالتی صحبت می کند.

قابل ذکر است، در طول دوره طول،، حتی یک ایالت اضافه نشد. حتی با این فرض که می توان پنج ایالت را علی رغم آرای لغو تصویب هایشان شمارش کرد، ERA هنوز سه ایالت کوتاه بود که ضرب الاجل دوم را از دست داد.

سپس دموکرات ها اصرار داشتند که ایالت ها نمی توانند آرای خود را لغو کنند، حتی قبل از اینکه تصویب نهایی شود. بنابراین، دموکرات ها و رئیس جمهور وقت کارتر به سادگی مهلت را تا 30 ژوئن 1982 تمدید ،د. با این حال، در سال 1981، یک دادگاه منطقه ای فدرال رای داد. آیداهو علیه فریمن که کنگره نمی تواند مهلت تصویب ERA را تمدید کند. (دیوان عالی بعداً این دستور را متوقف کرد، اما بعداً موضوع را مورد بحث قرار داد.)

در سال 2021، قاضی فدرال، رودلف کنتراس، حکم داد که نادیده گرفتن مهلت توسط آرشیودار و افزودن یکجانبه اصلاحیه تایید نشده به قانون اساسی، "بیهوده" بود. در دادگاه تجدید نظر، یک پانل مدار DC به اتفاق آرا درخواست ایلینوی و نوادا مبنی بر اینکه بایگ، باید دستور انتشار ERA را صادر کند، رد کرد و گفت: «استدلال ایالات مبنی بر اینکه بند پیشنهادی مشابه بند مقدماتی غیرقابل اجرا در یک لایحه است، متقاعدکننده نیست... اگر چنین بود، مشخص ، نحوه تصویب در هر اصلاحیه در تاریخ ملت ما نیز خواهد بود. غیر فعال.»

هیچ یک از اینها برای م،عان دموکراسی که آرای این ایالت ها را نادیده گرفتند و مهلت ها و رویه های قانون اساسی را نادیده گرفتند، اهمیتی ندارد. لارنس تریب و کاتلین سالیوان، استادان حقوق هاروارد ستونی را اجرا ،د که در آن اعلام کرد:ERA اکنون قانون است!گویی علامت های تعجب و تقویت به نحوی آن را درست می کند. (تریب همان کارشناس قانون اساسی بود که بایدن از آن به ،وان حمایت از تمدید توقف ا،اج خود یاد کرد، اقدامی که به سرعت خلاف قانون اساسی اعلام شد. تریب همچنین تاکید کرد که ترامپ می تواند به تلاش برای قتل متهم شود معاون رئیس جمهور سابق مایک پنس و اینکه قانون "بدون هیچ شکی، فراتر از شک معقول، فراتر از هر شکی" روشن است).

قابل ذکر است، بایدن آنطور که بسیاری از فعالان می خواستند، دستور اجرایی برای آرشیودار صادر نکرد. دلیل آن ساده است: کاخ سفید می دانست که می تواند در دادگاه به چالش کشیده شود و به سرعت تحت بررسی قضایی از بین خواهد رفت. آن ها ترجیح می دهند بایدن مانند سزار اعلام کند که ما اصلاحیه جدیدی داریم و آن را به ،وان یک واقعیت تلقی کنیم.

با این بی،ه، بایدن «آ،ین تعهد کامل» را به چپ رادیکال حزبش داد. برای رئیس جمهوری که در حال حاضر یکی از آنهاست، لحظه ای دل،اش و صریحاً رقت انگیز بود کم محبوب ترین رؤسای جمهور در ، پست.

اقدام او در ERA دقیقاً به همین دلیل است که او را به ،وان یک "ش،ت خورد” رئیس جمهور بایدن همیشه اصول را فدای سیاست های فعلی کرده است. این جایزه مشارکتی بود که به فعالین اهدا شد که فاقد هر گونه اصل و اساس بود. همچنین به همین دلیل است که رای دهندگان بایدن را تهدیدی بزرگتر از ترامپ برای دموکراسی می دانستند.

فکر اینکه بایدن واقعاً به این مز،فات اعتقاد دارد و اصلاحیه های مرده را در کاخ سفید می بیند، خجالت آور است. به هر حال، خودی ها کاخ سفید را در روزهای پای، مجازی توصیف کرده اند.سردخانه" با این حال، حقیقت ممکن است ترسناک تر باشد: او به سادگی اهمیتی نمی دهد. او اصلاحات مرده ای را به امید بازگرداندن زندگی به میراث خود می بیند. هر دو، با این حال، در حال حاضر به صفوف تعلق دارند یک جسد مرده

جاناتان تورلی استاد شاپیرو حقوق منافع عمومی در دانشگاه جورج واشنگتن است. او نویسنده کتاب «حق ضروری: آزادی بیان در عصر خشم"