رسیده برای بررسی: دسترسی دیجیتال به موزی که به دیوار چسبانده شده است
انتشار: دی 17، 1403
بروزرسانی: 25 خرداد 1404

رسیده برای بررسی: دسترسی دیجیتال به موزی که به دیوار چسبانده شده است


توسط دنیس کراچ

اجازه بده پوست کندن پشت لایه های این لغزنده مناقشه کپی رایت که دنیای هنر را به راه انداخته است موز. در Morford v. کاتلان، شماره 23-12263 (11th Cir. 2024)، مدار یازدهم با این سوال روبرو شد که آیا یک هنرمند می تواند ادعای حمایت از حق چاپ در مورد مفهوم ،باندن موز به دیوار را داشته باشد. دادگاه استیناف در کنار هنرمند مشهور متهم، مورفورد، به پیگیری حق چاپ خود در دادخواستی که به تازگی برای صدور حکم به دادگاه عالی ارسال شده است، ادامه می دهد.

مناقشه اصلی از اثر بدنام مائوریتزیو کاتلان "کمدین" (2019) نشات می گیرد که به قیمت 120000 دلار در Art Basel Miami فروخته شد - و بعداً برای یکی از نسخه های محدود 3 تایی 6 میلیون دلار قیمت گرفت. مورفورد ادعا کرد که این اثر با این استدلال که کار کاتلان بیان اصلی او را کپی کرده است، قطعه قبلی او "موز و پرتقال" (2000) را نقض کرده است. با این حال، هم دادگاه منطقه و هم حوزه یازدهم، این استدلال ها را رد ،د - با طرفداری از Cattelan.

نقض حق نسخه برداری نیاز به اثبات کپی دارد. و یکی از راه های دستیابی به این اثبات این است که نشان دهیم متهم متخلف به اثر اصلی دسترسی داشته است. در اینجا، دادگاه دریافت که شواهد مورفورد برای حمایت از ادعای او مبنی بر اینکه کاتلان به آثارش دسترسی داشته است بسیار ناچیز است. استناد ، هرتزوگ در مقابل ،ل راک انت., 193 F.3d 1241 (11th Cir. 1999)، دادگاه اعلام کرد که دسترسی صرف به اینترنت از طریق فیس بوک، یوتیوب و یک پست وبلاگ برای اثبات اینکه Cattelan "فرصت معقولی برای مشاهده" کار بدون شواهد بیشتر دارد کافی نیست. انتشار گسترده یا ارتباط مستقیم بین هنرمندان.

در مورد شباهت اساسی، دادگاه آزمون "انتزاع-فیلتر-مقایسه" را از Compulife Software Inc. v. Newman959 F.3d 1288, 1301 (11th Cir. 2020). پس از فیلتر ، ،اصر محافظت نشده از طریق دکترین ادغام، دادگاه بقیه ،اصر محافظت شده را کاملاً متفاوت تشخیص داد - از جمله زاویه قرارگیری، پس زمینه و نمایش کلی. در مرحله فیلتراسیون، دادگاه دریافت که مورفورد نمی تواند از ایده کلی ،باندن موز به دیوار با استفاده از نوار ،ب محافظت کند. علاوه بر این، دادگاه دریافت که شکل "X" ایجاد شده توسط نوار مجرای که به صورت عمود بر موز عبور می کند نیز قابل محافظت نیست زیرا این تنها راه عملی برای ،باندن موز به دیوار بدون پوشاندن موز است.

دادخواست مورفورد به دیوان عالی سه دلیل را مطرح می کند. اول، یک شکاف مدار 4-4 را مشخص می کند که آیا «تخصیص بدنی» یا «شباهت اساسی» باید استاندارد کارهای تلفیقی باشد. این انشعاب شرایطی را ایجاد کرده است که هنرمندان ممکن است بسته به اینکه در کدام مدار قرار بگیرند، حقوق متفاوتی داشته باشند. دوم، این دادخواست «قاعده نسبت مع،» را به چالش می کشد که به آثاری با در معرض دید عمومی کمتر (یا شواهد کمتری برای دسترسی) نیاز دارد تا درجه تشابه بیشتری را برای اثبات کپی نشان دهند. مورفورد استدلال می کند که این قانون به ویژه در عصر اینترنت مشکل ساز است، جایی که آثار می توانند به طور همزمان در سرتاسر جهان قابل دسترسی باشند، اما ،وماً در اصطلاح سنتی «محبوب» نیستند. Skidmore v. Zeppelin, 952 F.3d 1051 (9th Cir. 2020) را ببینید. در نهایت، مورفورد استدلال می کند که دادگاه های بدوی با یافتن راه های محدودی برای ،باندن موز به دیوار، دکترین ادغام را به اشتباه اعمال ،د.

دیوان عالی ممکن است این مورد را پیدا کند جذاب به ،وان وسیله ای برای پرداختن به چندین (موز) شکافت مسائل مربوط به قانون کپی رایت



منبع: https://patentlyo.com/patent/2025/01/review-di،al-access.html