سرمقاله ییل ادب دانشجویان طرفدار زندگی را محکوم می کند. سوالات حق صحبت در پردیس – جاناتان تورلی


در مواردی، سرمقاله‌های دانشجویی را به ،وان بینشی از دیدگاه آزادی بیان در دانشگاه‌هایمان مورد بحث قرار خواهیم داد. این هفته، یکی از این سرمقاله ها جلب توجه کرد از جانب اخبار روزانه ییل به دلیل اظهارات دل،اش در مورد آزادی بیان. سرمقاله Hyerim Bianca Nam در رد ارزش‌های اصلی آزادی بیان و ابراز خشم نسبت به ادب و استدلال‌های منطقی دانشجویان حامی زندگی قابل توجه است.بیانکا نام از دانش‌آموز، که میزی برای بحث در مورد مسائل سقط جنین می‌سازند، بار می‌کشد. او دانش‌آموزان را این‌گونه توصیف می‌کند که «عابران را دعوت می‌کنند تا در بحث‌های منطقی درباره شخصیت جنین و اخلاق سقط جنین شرکت کنند». او با ناامیدی خاطرنشان می کند که “آنها مودب بودند” و “صدای خود را پایین نگه داشتند و آهسته و آرام صحبت ،د. آنها لبخندهای آرام و ،ه ای داشتند.» نام نه تنها به ادب و ادب آنها، بلکه از این که اصلاً اجازه داشتند در محوطه دانشگاه صحبت کنند، توهین می کند:

«مدنیت از خود راضی آنها خشمگین بود. دعوت آنها برای مناظره، تحریک آمیز. من به سختی می توانستم نظر خود را در مورد زن ستیزی برگزاری چنین مناظره ای درک کنم…

این بحث هرگز نباید سرگرم می شد، زیرا صرفاً باز ، فضایی برای این بحث «منطقی و محترمانه» خود تهدیدی برای حقوق بشر است که هرگز نباید مورد بحث قرار گیرد…

برخی از استدلال ها ارزش درگیر شدن با آنها را ندارند، و کاملاً صادقانه بگویم که حتی برای وجود آنها خطرناک هستند.

او افزود که «ییل باید نسبت به محیطی که برای ،ن ایجاد می‌کند آگاه‌تر باشد. ما نیازی به جشن های سرپایی سالگرد ،ن ییل نداریم که با تایید گفت،ای زن ستیز همراه باشد.»

این سرمقاله به خوبی رشد نابردباری و ارتدو،ی را در دانشگاه های ما نشان می دهد. نام اصرار دارد که حتی اجازه دادن به چنین بحث‌هایی “توهین به شخصیت، تجربه و حقوق ما” است.

این با سرمقاله های دیگری که قبلاً در مورد آنها صحبت کرده ایم مطابقت دارد. یک ستون نویس برکلی مدنیت را محکوم کرد و خواستار مقاومت خشونت آمیز شد. اساتید و دانشجویان دارتموث از دانشگاه خواستند که یک رو،مه محافظه کار را تعطیل کند. سردبیران و،لی از تعطیلی سخنرانان محافظه‌کار حمایت ،د و گفتند که «خشونت ممکن است موجه باشد». ما همچنین حوادث مکرری را مستند کرده ایم که در آن رو،مه های دانشگاهی نویسندگان و سردبیران را به دلیل زیر سوال بردن ماسک های کووید، به چالش کشیدن ادعاهای نژادپرستی سیستماتیک یا داشتن دیدگاه های مخالف دیگر ا،اج کرده اند.

همچنین یک حمله مکرر به مدنی به ،وان نژادپرستانه یا ارتجاعی صورت گرفته است. حتی خبرنگاران رادیو ملی ملی (NPR) مدنیت را به ،وان “سلاحی که توسط قدرتمندان استفاده می شود” محکوم کرده اند. هیلاری کلینتون خواستار پایان دادن به مدنیت نسبت به جمهوری خواهان شده است.

این جنجال در ییل علیه آزادی بیان بسیاری از این ،اصر را از حمله به مدنیت گرفته تا مضر بودن بیان مخالف را در بر می گیرد. با توجه به فرهنگ روزافزون ضد آزادی بیان در مدارس ابتدایی تا دبیرستان ما، دیدن این نسل رو به رشد سانسورچی ها تعجب آور نیست. به این دانش‌آموزان مدام گفته می‌شود که آزادی بیان مضر است و نباید از قرار گرفتن در معرض دیدگاه‌های مخالف آسیب ببینند.

طنز این است که شنیدن نظرات نام که می تواند مبنایی برای گفتمان مولد باشد – نوع گفتمان مدنی که او رد می کند – مهم است. من با هر ت، برای ،ت ، او مخالفت خواهم کرد. این دقیقاً همان نوع بحث آزاد است که در دانشگاه ما ارزشمند است. با این حال، باید در یک محیط متمدن و مدارا رخ دهد – ارزش هایی که نام به وضوح آنها را رد می کند.

سرمقاله ییل بینشی از آنچه که مربیان در این نسل از گفتار هراسی و دیدگاه ناسازگار خلق کرده اند، می دهد.


منبع: https://jonathanturley.org/2023/04/14/their-smug-civility-was-infuriating-yale-editorial-denounces-the-politeness-of-pro-life-students-questions-right-to-speak-on-campus/